Róbmy swoje - piosenki Wojciecha Młynarskiego - Teatr Ateneum

Wojciech Młynarski jako autor piosenek miał w sobie dwie dusze: liryczną i publicystyczną. Ta pierwsza dusza podpowiadała mu piosenki o ulubionej leszczynie, o polskiej miłości, "co umie przebaczać, umie drwić", o pannie Heli, która "ślicznym oczkiem strzela" i o nutach, co "wolą tańczyć solo". Ta druga dusza kazała mu pisać piosenki o walcu, który "przyjdzie i wyrówna" albo balladę o tych, "co się za pewnie poczuli". Bo Młynarski był zarówno poetą zakochanym w mądrych drobiazgach codziennego życia, jak przenikliwym komentatorem otaczającego nas głupstwa, kłamstwa i miernoty. Jego piosenki o siermiężnym PRL-u wzbudzały niegdyś śmiech - i satysfakcję, że jest ktoś, kto tak świetnie rozumie paradoksy mieszkania w "najweselszym baraku socjalistycznego obozu". A kiedy już odzyskaliśmy wolność - ten sam Młynarski patrzy na nią jak na niełatwy dar, na który trzeba sobie zasłużyć. Przecież ten dar tak łatwo odebrać... W spektaklu zostaną wykonane m.in. utwory: "Alkoholicy z mojej dzielnicy", "Ballada o dzikim zachodzie", "Ballada o głupcach", "Przyjdzie walec i wyrówna", "Jeszcze w zielone gramy" i tytułowe "Róbmy swoje".