Wysocki. Powrót do ZSRR

Muzyczny spektakl oparty na zapiskach Mariny Vlady "Przerwany lot", listach przyjaciół Włodzimierza Wysockiego, "Umierałem sto razy" Korczaka, to historia jednej z największych postaci rosyjskiego życia kulturalnego lat 60 i 70. Na jego utworach wychowywały się dwa rosyjskie pokolenia. Ten aktor Teatru na Tagance i pieśniarz o charakterystycznie zachrypniętym głosie wystąpił w 28 rolach filmowych, 20 rolach teatralnych. Jego teksty charakteryzowały się odważnym antytotalitarnym przesłaniem. Spektakl, który przypadkowo zbiega się z ostatnimi smutnymi i zatrważającymi wydarzeniami na Ukrainie, jest naszą wypowiedzią o totalitarnych zapędach Rosji i o jej krzywdzącym jednostkę systemie. Sieklucki w roli Wysockiego jest doskonały. Uwodzi i zniechęca równocześnie. Prezentuje pijaństwo rozbuchane o głosie swojego bohatera. Śpiewa mocno i pięknie. (Alicja Muller- "Teatr dla was") To przygnębiający obraz człowieka uwikłanego w swoje czasy. Sieklucki w roli Wysockiego jest przekonywujący, ale niejednoznaczny. I wielka niespodzianka w spektaklu, sam Edward Linde-Lubaszenko jako ojciec ( Justyna Nowicka "Radio Kraków") Mniej znane ballady Wysockiego płyną ze sceny i ścielą się gdzieś miedzy rzędami foteli. W oparach alkoholu, przy dźwiękach kolejnych flaszek wyciąganych ze skrzynki i krążących wśród widzów . Sieklucki stworzył niepowtarzalny obraz człowieka płynącego pod prąd - jego Włodzimierz Wysocki to człowiek wolny i zniewolony jednocześnie, porywany przez nałóg i niepozwalający porwać się biegowi historii (Kamil Reichel "RozświetlamyKulturę")