Il Trespolo Tutore

To barokowa opera skomponowana przez Alessandro Stradellę. To druga w historii opery opera buffa (komiczna) po 'Il Girello" Jacopo Melanniego (z prologiem Stradelli). Produkcja ta będzie pierwszym światowym wystawieniem w oryginale po 1679 roku. Fabuła libretta to właściwie zabawna i prosta farsa, w swej strukturze i komizmie nawiązująca do struktury komedii dell'arte. Sześcioro solistów odtwarza typy dell'art-owskie w sytuacjach częstych pomyłek, przypadkowych komicznych spotkań, zderzających się ze sobą przeciwstawnych charakterów. Realizacja Pawła Paszty opiera się jednak na płaszczyźnie tragedii, której źródło to podstawowy fundament opery w ogóle - jako gatunku, który powstał z namysłu nad teatrem antycznym. Tę płaszczyznę buduje przestrzeń tzw. kulis, które stopniowo, w trakcie spektaklu ukazują się widzom. Pierwszy plan rozgrywa się na scenie przypominającej arenę cyrkową, gdzie soliści pełnią rolę popisujących się swym kunsztem wirtuozów. W przebiegu przedstawienia wciąż widać jednak "szwy" teatralne. Niektórzy aktorzy, nie biorący w danej chwili udziału w akcji, asystują tym, którzy śpiewają i działają w tym czasie na scenie. Asystenci spuszczają rekwizyty na linach, pomagają w realizacji "teatralnych cudów", obsługują spektakl od strony technicznej. Przestrzeń kulis w rezultacie jest pełna ciszy, zamyślenia i samotności. Okazuje się, że ci, którzy robią z siebie pośmiewisko, są w kulisach przepełnieni smutkiem. Na takich dwóch biegunach rozpina się ta opowieść na scenie, być może na takich samych dwóch biegunach rozpina się nasz świat...